Zara Red Temptation Vanille - recenzja

Ewidentnie marka wykorzystuje popularność baccaratowych akordów i wyciska z nich ile się da. Tym razem powstała linia z wariacjami w czerwonych flakonach. Na pierwszy ogień idzie Zara Red Temptation Vanille, bo wanilia zajmuje szczególne miejsce w moim sercu 🙂 . Zapraszam do recenzji!

Wilk w owczej skórze

No i co my tu mamy… pierwszy psik i… . Totalnie nie tego się spodziewałam! O ile na wstępie faktycznie lekko ukazuje się wanilia, tak po dwóch minutach klaruje się mój koszmarek. Bandaż to mało powiedziane! Bukiet rozwija bardzo sterylną, wyszorowaną pastą podłogę w szpitalnym stylu z jakimś dziwnym kadzidlanym niuansem. Coś na wzór nieudanej próby połączenia Bianco Latte Giardini Di Toscania z Zarą Supreme Vanille. Zapach dla mnie nie jest wcale przyjemny, a raczej odpychajacy 🙁 . Owszem, czuć tu baccaratowe tło, ale w tej formie jest dla mnie nie do przejścia. Z Bianco miałam ten sam problem, bo za bardzo na mojej skórze wybijało się coś na wzór płynu do posadzek.

Dopiero po solidnych 4 godzinach kliniczny detergent wietrzeje i zostaje Baccarat z waniliowym niuansem.

Opinia i parametry

W mojej ocenie marka tutaj lekko przedobrzyła. Zara Red Temptation Vanille chyba miała być czymś w stylu Bianco Latte, ale coś tu poszło nie tak, ALBO! Po prostu na moim ciele kompozycja nie chciała współpracować. Vanille w nazwie jest nieco mylące. Raczej oczekiwałam większej dozy słodyczy i innego miksu z Baccaratem. Ostatecznie zapach w moich oczach nie wypadł dobrze, ale myślę, że miłośnicy Bianco mogą tu znaleźć coś dla siebie. Nie polecam tych perfum do zakupu w ciemno z powodu nieprzewidywalnego efektu końcowego i specyficznego, a raczej specyficznych bazowych połączeń.

Parametry bardzo ok. Około 6-7 godzin na ciele, ubrania podobnie. Mały ogon.

Podsumowanie

Zara Red Temptation Vanille to mały dziwaczek. Wanilii jest tu jak kot napłakał. Trochę na początku i trochę na końcu rozwoju woni. Ponadto w sercu wychodzi niezbyt przyjemne brzmienie wysterylizowanej sali klinicznej z drażniącym tonem pasty do podłóg. Nie jest to mój typ olfaktoryczny, ale testujcie na sobie, bo może jednak u Was zaskoczy 😉 .