The House of Oud Wind Heat - recenzja

Nie wiem czy wiecie, ale jestem zakochana po uszy we flakonach marki 😛 . Moim marzeniem jest poznać i skompletować wszystkie „jajka”. Dzisiaj przyszedł czas na zapach bardzo ciekawy w mojej opinii. Zapraszam do recenzji The House of Oud Wind Heat.

Zamszowy irys

Perfumy startują z przytupem. Wstęp prezentuje ostry i świeży powiew na wzór czarnej Alaia Alaia Paris. Pieprz wierci w nosie, a cytrusowo – owocowy duet zmiękcza szorstki ton. Mam także nieodparte wrażenie jakby gdzieś w tle czaiło się słodkawe brzmienie rodem z Chloe Nomade i śliwkowy vibe z Rihanna Rouge nadając całości subtelny, przestrzenny wydźwięk. Fajne zagranie. Otwarcie szybko wytraca na intensywności odsłaniając zamszową kurtkę: komfortową i znoszoną. Na tym etapie czuję podobieństwo do Bottegi Venetty z tą różnicą, że The House of Oud Wind Heat pachnie zdecydowanie bardziej bogato oraz ma w sobie typowy sznyt irysa w postaci szminkowej barwy. Skórzany welur z dyskretnym niuansem retro pomadki daje naprawdę interesujący efekt.

Ponadto z czasem dochodzi również minimalnie zwierzęce piżmo, dzięki któremu zapach zdecydowanie ma w sobie pazur i indywidualność. Jakby tego było mało przez wszystkie fazy rozwoju co jakiś czas przebija się zakurzony, europejski oud, bez smolistości za to z wyraźnym odcieniem chłodnego drewienka.

Zakończenie natomiast układa się w pastelową, otulającą zamszową rękawiczkę.

Opinia i parametry

Wind Heat to faktycznie ciepły wiaterek na pograniczu suchej pustyni i egzotycznego bazaru. Czuć jakość i różnorodność nut, które balansują między orientem, a współczesnymi kierunkami wonnymi. Kompozycja jest przede wszystkim wielowymiarowa, ale i optymalnie esencjonalna, co uważam za zamierzony zabieg 😉 . Akord zamszu bezapelacyjnie jest tu królem i świetnie współgra z pozostałymi elementami tworząc harmonijną układankę. Co więcej, szminkowo-pudrowy akcent lat 80 wprowadza swoisty smaczek.

Perfumy należą do kategorii unisex i ja się do tego przychylam. Oczywiście wszystko zależy od tego, jaką formę ostatecznie wyda z siebie bukiet, aczkolwiek tutaj olfaktoryczna aranżacja pięknie pracuje zarówno na damskim jak i męskim ciele 🙂 .

Parametry wręcz kozackie. Niechcący zaaplikowałam sok na końcówkę rękawów bluzy zamiast na nadgarstki i wyczuwałam go bez problemu przez kolejne dwa dni! Intensywnie 😉 .

Podsumowanie

The House of Oud Wind Heat to fantastyczna pozycja dla wielbicieli aromatów bliskiego wschodu w nowoczesnym wydaniu. Zapach przyciąga esencjonalnością, głębią i charakterem. Wodzi za nos i zapada w pamięci. Duet zamszu z irysem zmieszano w nietuzinkowy sposób, co dało intrygujący rezultat, który łączy w sobie trzy style: retro-orient-nowa generacja. Z pewnością sporo się tu dzieje i mimo że zapach nie trafia w mój gust to muszę obiektywnie przyznać, że wzbudza zainteresowanie i jeśli tylko macie ochotę na coś bardziej wyszukanego, lecz nie przytłaczającego to polecam to urocze, bursztynowo-żółte „jajko” 😉 .